| De kernpunten van ons geloof
De eenheid van God als uniek persoon en de heiligheid van zijn naam
Er is één Almachtige God, de Vader (1 Korintiërs 8:6). Hij wordt ook aangeduid als het Opperwezen (Daniel 7:27). Hij is één 'persoon', niet een drie-eenheid van personen en hij heeft zijn eigen persoonlijke naam, Jahweh, Jehovah, Jehova of Jehowah.
In een groot aantal Hebreeuwse grondteksten wordt de naam als ‘Jehowah’ יְהוָ֔ה vertaald. ‘Jehowah’ of ‘Jehovah’ blijkt de meest gangbare naam te zijn. (Exodus 3:15, Exodus 15:3, Hosea 12:5). Die naam is zijn gedenknaam voor eeuwig en daaraan verbonden is zijn eeuwige faam (Psalm 135:13).
Gods naam komt alleen al in het Oude Testament zo'n 6200 maal voor. Het aanroepen van zijn naam brengt redding (Joël 2:32, Romeinen 10:13). Hij wordt herhaaldelijk de Vader en God van de heer Jezus Christus genoemd. Hij is de enige God van de geloofsbelijdenis van Israël, bevestigd door Jezus Christus (Markus 12: 28). De Vader is "de enige ware God" (Johannes 17: 3). Om contraproductieve discussies over uitspraken te vermijden, gebruiken wij consequent het Hebreeuwse tetragrammaton יהוה voor de naam van onze God.
Jezus, de Zoon van God
Jezus (יֵשׁוּעַ) de Christus is de Zoon van God, niet God de Zoon. Jezus heeft een God, net als wij. Er is één Heer, Jezus (1 Korintiërs 8:6) die op bovennatuurlijke wijze werd verwekt als de Zoon van God (Lukas 1:35). Hij werd als zodanig voorbeschikt vanaf de grondlegging van de wereld (Genesis 3:15, 1 Petrus 1:20), dus na de zondeval van Adam maar voordat Adam nageslacht had verwekt en de wereld in het verderf stortte. Hij bestond niet 'vooraf', maar kwam voor het eerst tot bestaan in de schoot van zijn menselijke moeder door een wonder van de heilige geest. De geslachtslijn van Jezus gaat terug tot Adam en God.(Lukas 3:23-38). Hij is het equivalent van Adam voordat deze een zonde beging. De losprijs die Jezus met zijn dood betaalde was gelijk aan de waarde van Adam's leven (1 Timotheüs 2:6, Romeinen 5:18, 19). Ook dit bewijst zijn menselijke afstamming. Hij is uit de dood opgewekt tot een positie aan de rechterhand van God en alle autoriteit in hemel en op aarde is hem gegeven (Mattheus 28:18).
De Almachtige God heeft aan Jezus de heerschappij over de toekomstige bewoonde aarde gegeven. Zijn raad en wijsheid zullen groter zijn dan die van zijn voorvader Salomo. Jezus is nu reeds een sterk goddelijk wezen en hij zal - doordat hij door zijn vergoten bloed de weg naar het eeuwig leven heeft geopend - een eeuwige vader zijn voor allen die in de opstanding door hem tot leven opgewekt worden. Zijn koninkrijk zal getypeerd worden door de volgende inspirerende voorspelling van de profeet Jesaja: "Want een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven en de heerschappij zal op zijn schouders rusten. Hij zal worden genoemd: wonderbaar raadgever, sterke god, eeuwige vader, vredevorst." (Jesaja 9:6).
Alle eer en aanbidding komt toe aan onze Almachtige God en Vader יהוה!
De kracht van de heilige geest
De heilige geest (ר֭וּחֲ) is geen persoon en maakt geen deel uit van een drie-eenheid van personen. Het is de operationele kracht en aanwezigheid van God op aarde (Psalm 104:30) en in de gelovige van de bijbelse Jezus, zijn Vader, en het evangelie van het komende Koninkrijk (Lukas 1:35).
Jezus’ wederkomst
Jezus zegt in de Openbaring tegen Johannes het volgende: “Wees niet bang. Ik ben de Eerste en de Laatste, en de levende, en ik ben doodgegaan, maar kijk, ik leef voor altijd en eeuwig, en ik heb de sleutels van de dood en van het Graf.” (Openbaring 1:17, 18). Dit betekent dat Jezus de autoriteit heeft om de opstanding van de mensheid tot stand te brengen en de dood teniet te doen op basis van zijn vergoten bloed en dood.
Hij zal - nadat hij zijn menselijke vijanden heeft uitgeschakeld – in de hemel verblijven en als koning regeren totdat hij die sleutels van de dood en het Graf gebruikt om aan het einde van de 1000-jarige regering de rechtvaardige mensheid – die in het Graf verblijft - uit de dood op te wekken tot leven en de dood voor altijd teniet te doen. In de Openbaring lezen we hierover: “De dood en het Graf werden in het meer van vuur gegooid. Dit meer van vuur betekent de tweede dood.” (Openbaring 20:14). De tweede dood symboliseert de eeuwige vernietiging.
Ook Paulus legt dit eerder onder Gods inspiratie uit: “Vervolgens het einde, wanneer hij het Koninkrijk aan zijn God en Vader overdraagt, wanneer hij alle regeringsautoriteit en alle gezag en kracht heeft uitgeschakeld. Want hij moet als koning regeren totdat God alle vijanden aan zijn voeten heeft gelegd. De laatste vijand die wordt uitgeschakeld is de dood.” (1 Korintiërs 15:24-26).
De plaats van waaruit Jezus als koning regeert en dit alles tot stand brengt is de hemel want: “Wie overwint, zal ik met mij op mijn troon laten zitten, net zoals ik heb overwonnen en met mijn Vader op zijn troon ben gaan zitten.” (Openbaring 3:21). Gods troon is in de hemel en niet op aarde want: “…de Allerhoogste woont niet in huizen die met handen zijn gemaakt, zoals de profeet zegt: ‘De hemel is mijn troon en de aarde mijn voetenbank.’” (Handelingen 7:49, Jesaja 66:1). Bijgevolg zal Jezus dus niet als mens terug komen op aarde.
De bijbel, het geïnspireerde woord van God
De bijbel, bestaande uit de Hebreeuwse canon (Lukas 24:44) en de Griekse nieuwtestamentische geschriften, is de geïnspireerde en gezaghebbende openbaring van God (2 Timotheüs 3:16).
De onderlinge band van liefde, een onderscheidend kenmerk van christenen
Jezus gaf zijn volgelingen een nieuw gebod: "Ik geef jullie een nieuw gebod: Heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Hierdoor zal iedereen weten dat jullie mijn discipelen zijn: als jullie liefde voor elkaar hebben." (Johannes 13:34, 35). Zie ook Mattheüs 22:39. De apostel Petrus zegt het zo: "Nu jullie jezelf gezuiverd hebben door jullie gehoorzaamheid aan de waarheid, met als resultaat oprechte broederlijke genegenheid, moeten jullie intens van elkaar houden, vanuit het hart." (1Petrus 1:22).
Oorlog en neutraliteit
Christenen behoren nooit de wapens op te nemen en hun vijanden en medegelovigen in andere landen te doden (Mattheüs 26:52, Johannes 15:19, 18:36, 1 Petrus 2:9-11, 1 Kronieken 22: 8).
Christenen zijn geen deel van de wereld
Christenen zijn geen deel van een wereld die in Satans macht ligt. Zij zijn daarom niet geliefd. (Johannes 15:19, Johannes 18:36). Hun burgerschap is geen deel van deze wereld maar "...wij hebben een burgerschap in de hemel en vandaaruit verwachten we vurig een redder, de Heer Jezus Christus." (Filippenzen 3:20).
Het 'goede nieuws' van vrede en redding door middel van Gods Koninkrijk
Het evangelie of goede nieuws betreft het komende koninkrijk van God in handen van Jezus, door wie we vergeving van zonden hebben en door wie wij opgenomen zijn in het nieuwe verbond krachtens zijn vergoten bloed. (Mattheüs 13:19; Lukas 8:12; Johannes 6:63). We moeten het goede nieuws geloven, ons bekeren en berouw tonen van ons vroegere leven in zonde en vruchten laten zien die wijzen op dat berouw. Wanneer Jezus terugkeert, zal hij de getrouwe heiligen opwekken tot onsterfelijkheid in het Koninkrijk van God (Openbaring 20:6).
De glorierijke bestemming van de heiligen
Bij de toekomstige tegenwoordigheid van Jezus Christus zullen alle getrouwen die in Christus zijn gestorven, tijdens de 'eerste opstanding' als 'koningen en priesters' tot onsterfelijk leven worden opgewekt (1 Korintiërs 15:23) en wordt het 1000-jarige Koninkrijk op aarde gevestigd (Openbaring 20:1-6). Dit zal het herstel van de aarde tot stand brengen zoals is beloofd door de profeten (Handelingen 1:6; 3:21; 26:6, 7). De heiligen van het Opperwezen zullen de vernieuwde aarde met rechtvaardigheid en vrees voor God besturen als koningen en priesters van Jezus in het Koninkrijk van God (1 Korintiërs 6:2; 2 Timotheüs 2:12; Openbaring 2:26; 3:21; 5:10). Zij vormen geen deel van de wereld (Johannes 17:14). Verdere ondersteunende schriftplaatsen:
“Jullie zullen voor mij een koninkrijk van priesters en een heilige natie worden.” Exodus 19:5
“Het koninkrijk, de heerschappij en de grootheid van de koninkrijken onder heel de hemel werden aan het volk van de heiligen van het Opperwezen gegeven. Hun koninkrijk is een eeuwig koninkrijk en alle regeringen zullen hén dienen en gehoorzamen.” Daniel 7:27
“Maar jullie zijn ‘een uitverkoren geslacht, een koninklijke priesterschap, een heilige natie, een volk dat een speciaal eigendom is, zodat jullie overal de schitterende eigenschappen bekend zouden maken’ van degene die jullie uit de duisternis heeft geroepen naar zijn wonderbaarlijke licht.'” 1 Petrus 2:9
“U bent het waard de boekrol te nemen en de zegels te openen, want u bent geslacht en met uw bloed hebt u mensen voor God gekocht uit alle stammen, talen, volken en landen. U hebt ze gemaakt tot een koninkrijk en tot priesters voor onze God, en ze zullen als koningen over de aarde regeren." Openbaring 5:9, 10
De viering van het avondmaal en het nieuwe verbond
Het avondmaal dat christenen met elkaar nuttigen is een letterlijke, eenvoudige maaltijd van ongezuurd brood en rode wijn, ter herinnering of gedachtenis aan de dood van onze Heer Jezus Christus. Aangezien het de enige gebeurtenis is die christenen volgens de bijbel moeten gedenken, wordt ze terecht ook de 'Gedachtenisviering' genoemd. Soms wordt de gebeurtenis als 'de maaltijd des Heren' aangeduid (1 Korintiërs 11:20). Wanneer christenen het avondmaal met elkaar gebruiken geven zij te kennen dat zij in het nieuwe verbond zijn opgenomen en dat zij hun leven danken aan Jezus' offerandelijke dood. (Lukas 22:14-20, Jeremia 31:31-40).
De volwassen doop door onderdompeling
De volwassen doop door onderdompeling in water is een essentieel onderdeel van het proces van christelijke redding. Het is een verzoek aan God om een goed geweten (1 Petrus 3:21). Wanneer iemand het goede nieuws van het komende Koninkrijk van God gaat geloven en berouw heeft van zijn zonde, moet de waterdoop zo snel mogelijk worden nagestreefd (Handelingen 8:12; Lukas 24:27). Er zijn "...drie getuigen: de geest, het water en het bloed. En die drie stemmen overeen." (1Johannes 5:7). Kinderdoop is onbijbels.
De bestemming van de mensheid
Volgens de bijbel gaan mensen die sterven niet naar de hemel, noch naar een plaats van eeuwige bestraffing die ‘hel’ wordt genoemd. In plaats daarvan liggen allen – behalve Jezus – in een diepe 'slaap' in hun graf (= she’ool שאול), wachtend op hun opstanding (Prediker 9:5, Psalm 146:4, Psalm 13:3, Johannes 11:11-14, Handelingen 7:60). Aan het einde van de 1000-jarige periode, vind het laatste oordeel plaats en zullen allen die in de herinneringsgraven slapen en goede daden hebben gedaan, tot eeuwig leven worden opgewekt om voor altijd op aarde te genieten van het geweldige leven dat God zal bieden. Werkelijk een heerlijk vooruitzicht! (Johannes 5:28, Openbaring 20:11-14).
De strijd van 'Harmageddon' en het einde van tirannie
De totale en definitieve vernietiging van het satanische politieke, commerciële en religieuze systeem en van hen die het ondersteunen en er afhankelijk van zijn, zal voor altijd een tijdperk van vrede. voorspoed en rechtvaardigheid onder Gods Koninkrijk mogelijk maken.
Tijdens Harmageddon – de Oorlog van de Grote Dag van God de Almachtige – zullen alle politieke en militaire leiders van de wereld definitief worden verwijderd en deze oorlog zal dan ook een definitief einde maken aan elke vorm van tirannie. Zij zullen volledig worden afgesneden van het leven en voorgoed verdwijnen. Harmageddon zal daarmee een einde maken aan alle menselijke tirannie en onderdrukking.
Zij die denken een uitzonderingspositie te hebben en 'verlicht' te zijn (maar in duisternis verkeren), de mens als niets beschouwen en denken de aarde in bezit te kunnen nemen, zullen worden verwijderd en niets zal nog aan hen herinneren. Degenen die zij hebben verguisd en vervolgd, de heiligen van het Opperwezen en volgelingen van de Christus, zullen daarentegen het Koninkrijk in bezit krijgen en alle volkeren zullen hen gehoorzamen en dienen. (Daniël 2:44, Daniël 7:27, Openbaring 6:14-17, Openbaring 19:19-21, Mattheus 24:37-39).
De belichaming van het kwaad, de persoon van Satan
Er bestaat een bovennatuurlijk, kosmisch kwaad geleid door (de) Satan (= Tegenstander) of Duivel (= Leugenaar), in tegenstelling tot en naast menselijke vijanden en het natuurlijke kwaad van het menselijk hart (Mattheüs 12:26). Satan is de naam van een goddeloze geest-persoonlijkheid, ‘de god van dit tijdperk’ of ‘de god van deze wereld’ (2 Korintiërs 4:4; vergelijk Efeziërs 6:12). Hij misleidt de 'gehele bewoonde aarde' (Openbaring 12:9). Er bestaan demonen (daimonia) als niet-menselijke persoonlijkheden of entiteiten die Jezus aansprak en zij hem (Lukas 4:41; Jakobus 2:19).
Satans leven en dat van alle andere demonen zal beëindigd worden na de komende 1000-jarige regering van Jezus Christus. Gedurende die 1000 jaar zullen zij inactief zijn. Zij zullen daarna voorgoed verdwijnen en de eeuwige dood ondergaan (Openbaring 20:10, 14). Al zijn menselijke ondersteuners en uitvoerders (Satanisten vermomd als Vrijmetselaars en alle 'nuttige idioten') zijn dan allang van het leven afgesneden. De 'nieuwe hemel en de nieuwe aarde‘ zorgen ervoor dat de dingen van vroeger zullen zijn voorbijgegaan (Openbaring 21:4b). Satans naam en zijn rebellie zullen volledig en voorgoed uit ieders herinnering zijn gewist. Al zijn inspanningen die over een periode van vele duizenden jaren onnoemelijk veel leed hebben veroorzaakt en nu hun hoogtepunt bereiken, zullen voor niets geweest zijn.
Alle 'thousand points of light' zullen worden uitgedoofd!
Waarom volgelingen van Jezus 'christenen' worden genoemd en wat dat inhoudt
"Daar in Antiochië werden de discipelen door Gods voorzienigheid voor het eerst christenen genoemd." (Handelingen 11:26b). "...blijf God eren terwijl je die naam draagt." (1 Petrus 4:16b).
Christenen hebben een enorme verantwoordelijkheid om de naam van God en de autoriteit van zijn Christus te heiligen en dienen nauwkeurige kennis van de waarheid te verkrijgen. Zij dienen zowel hun broeders en zusters maar ook zelfs hun vijanden lief te hebben. En dat laatste is een gebod (Mattheus 5:44-48). Dat dit soms heel erg moeilijk is weten we allemaal, zeker wanneer we zien hoe de zwakkeren in de samenleving dag in dag uit onrechtvaardig behandeld worden. Kwaad met kwaad vergelden is dus not done. Het tekstgedeelte (Mattheus 5:44-48) verklaart echter waarom deze houding voor christenen noodzakelijk is.